Het onbedoelde gevolg van verplichte BYOD
Verplicht werknemers om de eigen smartphone te gebruiken en zeg maar gedag tegen het bedrijf waarbij je de teugels zelf in handen houdt.
Als je werknemers gaat verplichten om hun eigen smartphone te gebruiken, neem je daarmee afscheid van het traditionele bedrijfsmodel waarbij je controle intern houdt.
Het onbedoelde gevolg van verplichte BYOD
Als je werknemers gaat verplichten om hun eigen smartphone te gebruiken, neem je daarmee afscheid van het traditionele bedrijfsmodel waarbij je controle intern houdt.
Als we Gartners voorspelling moeten geloven, zal in 2017 de helft van alle bedrijven zijn werknemers dwingen om eigen smartphones te gebruiken voor hun werk. Zelfs als het niet zo snel gebeurt, denk ik dat een flink aantal bedrijven deze stap wel gaat zetten de komende jaren. Voor veel CEO’s is het idee hetzelfde als werknemers verplichten hun eigen auto te gebruiken voor hun werk of om zelf uniformen aan te schaffen.
De economische gevolgen van dit beleid zijn echter veel groter dan de vraag wie er nu precies voor wat betaalt. De modellen die we kennen van ‘gebruik je eigen auto’ of ‘koop je eigen uniform’ bieden geen houvast in het landschap dat verplichte BYOD met zich meebrengt.
Keus bij de werknemer
Ik denk dat je werknemers de vrije keus moet bieden welke tool het beste werkt – of het nu computers, mobiele apparaten, applicaties of clouddiensten zijn – als deze keuzes maar niet de bedrijfsprocessen, resultaten, compliance en beveiliging ondermijnen. Ik denk dat veel leveranciers en IT-organisaties beveiligingsrisico’s groter maken dan ze zijn om hun verdienmodel te verbeteren, omdat ze controle willen uitoefenen op de organisatie, of vanwege een ongezonde angst om alle mogelijke risico’s uit te sluiten. Dat neemt natuurlijk niet weg dat er legitieme beveiligingsrisico’s zijn die je beter kunt vermijden.
Op het eerste gezicht lijkt verplichte BYOD een beleid dat de keuze bij de werknemer legt, ook al is het idee voortgekomen uit gierige motieven. Het legt ook wel de keuze bij de werknemer, maar het zorgt er ook voor dat bedrijven twee nieuwe principes moeten omarmen. Principes die de meeste IT-organisaties en juridische afdelingen in de gordijnen jagen:
* Bedrijfsdata zijn niet langer netjes opgeborgen in bedrijfssystemen en –databases, dus informatiebeheer en de beveiliging van gegevens zijn niet langer te garanderen.
* Individuen worden de eigenaren van die informatie en bepalen het procesmanagement. Dat zijn niet langer de bedrijven, die worden dan in wezen klanten van die individuen.
Dat zijn allebei richtingen die we al zijn ingeslagen met het BYOD-tijdperk en met telewerken. Bedrijven kunnen zich vandaag de dag nog vasthouden aan het idee dat het systeem om data te beheren in principe is gebouwd om bedrijfsdata binnen de muren te houden en dat de consumerization-trend alleen uitzonderingen op deze regel zijn. Maar dit verandert als je BYOD gaat verplichten.
Revolutionare omslag
Laten we wel wezen: het verplichten van BYOD houdt een revolutionaire omslag in. Het betekent namelijk dat we niet meer kijken naar hoe individuele eisen binnen het bedrijf passen, maar dat we kijken hoe bedrijfseisen bij het individu passen. De zakelijke wereld omgedraaid dus.
Hoe veel bedrijven en beheerders de schijn hooghouden, wat met verplichte BYOD niet meer valt vol te houden.
Lees verder op pagina 2.
Op die manier schiet BYOD zijn doel voorbij, vrees ik. Er zijn mooie verhalen verteld, over het feit dat het de kapitaalintensieve industire was die mensen dwong in één gebouw te werken, iets dat we later ook zo uitvoerden in de kantooromgeving. Het enige voordeel: samenwerken zonder fysieke afstand. Zero distance wordt dit wel genoemd. HNW en BYOD maken deze zerodistance ook mogelijk zonder fysiek in de zelfde ruimte te verblijven. Daarvoor is moderne technologie nodig én vertrouwen. Dat laatste aspect is in het geschetste voorbeeld geheel weg...
Reageer
Preview